Zaterdag 26 mei was het dan eindelijk zover, de ROPARUN ging beginnen! De dag ervoor hadden we alle spullen al ingeladen in de diverse gesponsorde voertuigen van Cofely, het Maasstadziekenhuis en van Van Hees Verhuizingen. Nadat we de bekende groepsfoto geschoten hadden (met de gesponsorde petjes van Solvithe) was het een kwestie van plaats in de auto’s nemen en op naar Parijs! We vertrokken even na 8 uur. De route naar Parijs verliep voorspoedig. Onderweg hebben we twee stops gehouden om even te genieten van koffie en heerlijke zelfgemaakte notencake van Jeroen! Later nog een tweede stop gehouden om een verkoelend ijsje te nuttigen, want de temperatuur klom al lekker omhoog! Even voor half drie in de middag kwamen we aan op het terrein van de Roparun. Het was al lekker druk en de sfeer was goed. We melden ons aan bij de organisatie, laadden snel onze partytent uit, de banken en tafels en konden ons verder voorbereiden op de ROPARUN. Vorig jaar hebben we vele problemen gehad met een aggregaat, maar konden we van team 112 gelukkig een aggregaat lenen. Dit jaar hebben we een aggregaat gesponsord gekregen, dus met een gloednieuwe aggregaat konden we geen problemen krijgen! Tja… was het maar waar… nadat hij een minuut of tien gedraaid had, zij hij heel hard PLOF! En toen was het stil….. We hadden geen spanning meer, maar dit maakte de situatie wel weer spannend! Gelukkig heeft de ANWB, die op het terrein als vrijwilligers aanwezig zijn ons geholpen en het apperaat weer aan de praat gekregen. Ondertussen was de teamcaptain van team 112 ons weer behulpzaam door zijn vertrouwde aggregaat weer aan ons uit te lenen, voor het geval dat….
Om 18:25 gingen we van start. Team 1 speerde er vandoor onder luid gejuich van toeschouwers en teamgenoten! De Roparun van 2012, de 8ste editie van ons team was begonnen!
Onze eerste etappe was bijna 68 km lang. En de groep was snel! Zo’n 40 minuten eerder dan gepland arriveerden ze bij ons eerste wisselpunt bij Lacroix-Saint-Ouen. Even daarvoor had team 2 op een heerlijk rustig plekje vlakbij rust gepakt ter voorbereiding op hun eerste etappe. 13% van de toch zat er op!
De tweede etappe was een tocht van zo’n 64 km en liep door een heuvelachtig gebied met pittige haarspelbochtjes. Dwars door de nacht arriveerde team 2 rond een uur of 5 bij Offoy. Inmiddels liepen we nog steeds zo’n 40 minuten voor op ons schema! Het ging rap! De overnachting was vlakbij de route op een mooie parkeerplaats.
De volgende bestemming was het Sophia Steunpunt. Dit jaar gelokaliseerd in Bertry. Vorig jaar liepen we hier dwars door heen. Nu kozen we ervoor om er een wisselpunt van te maken om even te genieten van de gezelligheid en al het lekkers wat daar te bieden was. Chocoladebroodjes, croissants en hema worsten! Dat ging er goed in! We bleven er als team heel even samen op locatie en vervolgden vervolgens de weg verder. Nog steeds liepen we voor op schema! Ongeveer 30 minuten.
Team twee loste team een af en ging verder met de tocht. Inmiddels zat er dik 1/3 van de tocht erop. Team 1 at snel even wat en vertrok alvast naar Thulin. Daar konden ze lekker genieten van hun rust op een mooi plekje in de schaduw nabij de kerk in afwachting op team 2. De temperatuur begon inmiddels al aardig toe te nemen. Onderweg waren er nog weinig supporters. Wel zagen we verscheidene Fransen verbaasd kijken naar al die teams die voorbij liepen. Ze snappen het nog steeds niet! En dat terwijl de Roparun als jaren rond deze tijd door hun plaatsen komt. Vanaf het moment dat ons team in Belgie kwam, begon het allemaal wat meer te leven. Meer mensen op straat en ook de eerste plaatsjes werden drukker met toeschouwers. Rond 14:40 werd team 2 afgelost door team 1. We liepen ongeveer drie kwartier voor op schema! Maar het begon nu wel wat zwaarder te worden. De zon scheen fel en de kilometers begonnen te tellen. We zaten bijna op de helft!
Team 1 begon aan een lange en zware tocht, dat niet alleen lang is, maar ook bijna een lange rechte weg is. Midden op de dag waren zij bezig aan een tocht van bijna 60 km. Er was een felle zon en de temperatuur liep op tot ver boven de 30 graden. Maar doordat er bijna geen wind stond voelde het veel warmer aan! Het asfalt bleef nog net niet aan je schoenen plakken. Terwijl team 2 in Leerbeek aan het wachten was op team 1 werden we gebeld dat ze in de problemen kwamen. Een van onze lopers werd niet lekker. Mogelijk door de zware inspanning in combinatie van veel zon, verbranden en hoge temperaturen moesten we medisch ingrijpen. Gelukkig zijn wij werkzaam binnen de ambulancedienst en hadden we onze eigen spoedkoffer en monitor meegenomen. 1 Loper (Ernst) van team 2 ging met twee mensen vanuit de catering met de camper naar team 1 toe. 22 kilometer van ons vandaan. Ernst loste de gevelde loper af welke inmiddels een infuus gekregen had en gekoeld werd. Even tegen 20:00 uur kon team 1 hun welverdiende rust gaan pakken. Inmiddels liepen we precies op schema.
Op naar Tielrode! Het begon nu echt gezellig te worden onderweg. Het team maakte zich klaar om Zele binnen te gaan. Wederom had deze plaats weer volledig uitgepakt! Het was gezellig, maar ook erg druk! We hebben helaas op deze etappe wat tijd ingeleverd. Het team moest ook even zoeken naar de wisselplek, maar die was wederom weer fantastisch. Rustig gelegen net even van de route af konden we genieten van het lekkers wat de catering ons weer voorschotelde!
Vanuit Tielrode ging Team 1 verder, op naar Nederland! De finish kwam dichterbij! Via Steendorp en Bazel gingen ze via Antwerpen naar de Nederlandse grens. De loper die eerder uitgeschakeld was kon gelukkig weer zijn ploeg ondersteunen en genieten van de fantastische loop! Bij aankomst in Ossendrecht gingen ze samen met team 2 door deze gezellige plaats. We deelden de bekende ambulancesnoepjes uit aan de kinderen. Nadat we deze plaats hadden doorkruist met het gehele team, ging team 1 eten en vervolgens naar Dintelmond. Vanaf Ossendrecht is het echt gezellig. Vrijwel alle plaatsen zijn versierd en delen de mensen van alles en nog wat uit. Van aardbeien tot tomaatjes, versierde straten en muziek, het is dan echt een feestje. En dat hebben we nodig voor de laatste bekende zware loodjes!
Rond 9:35 werd team 2 afgelost door team 1 in Dintelmond. Net over de brug, welke dit jaar niet vlak voor onze neus open ging. De etappes werden nu kleiner. Via de Haringvlietbrug naar Numansdorp. Het zonnetje scheen, maar door de wind en de ochtend was het goed vertoeven. Inmiddels hadden we er 482 km op zitten. Nog een kleine 30 te gaan!
Vanaf Klaaswaal gingen de fietsers en enkele lopers mee op de fiets naar de Daniel Den Hoed. Ze deden de laatste mooie dorpen aan zoals Oud-Beijerland en Barendrecht, voordat we de stad in gingen. De rest van team 1 werden door een lopersbusje afgezet nabij de Daniel. Van daaruit zouden zij samen verder gaan naar de finish!
Om 13:59 (drie kwartier later dan eerder gepland, maar alsnog een zeer mooie tijd) liepen we over de finish op het Wilhelminaplein. We werden opgevangen door onze directeur Arjen Littooij. De Roparun 2012 zit erop. Trots zijn wij met dit behaalde resultaat! Gemiddelde snelheid: 11,79 km/uur.
Meer foto’s gaan komen!!! Wij zijn nu de balans aan het opmaken, om te kijken welk bedrag we hebben opgehaald dit jaar… Wordt vervolgd!
Pingback: Roparun 2013 Verslag | Ambulanceteam 115